Powered By Blogger

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Κριτική του βιβλίου από apostaktirio.gr!

Το πρώτο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Νάστου, από το Αμύνταιο της Φλώρινας, έχει τίτλο «Τυχερά μονοπάτια». Πρόκειται ουσιαστικά για ένα θρίλερ, γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, που διαδραματίζεται στην ευρύτερη περιοχή της Φλώρινας και της Θεσσαλονίκης. Ο πρωταγωνιστής συγγραφέας Νίκος Αυξεντίου μπλέκει σε ένα περίεργο μεταφυσικό παιχνίδι προκειμένου να σώσει την αγαπημένη του Χριστίνα. Κι ενώ εκείνη ακροβατεί ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, ο ήρωας δίνει τον δικό του αγώνα δρόμου για ν’ αλλάξει γεγονότα που έγιναν στο… παρελθόν. Η λύση του προβλήματος εξαρτάται από το αίσιο τέλος της απαγωγής της συζύγου ενός επιφανούς άνδρα της Θεσσαλονίκης…

Ο τρόπος αφήγησης είναι πολύ προσεγμένος, με γλώσσα που ρέει ανεμπόδιστα και με αρκετές δόσεις χιούμορ, που δίνουν στο κείμενο έναν ανάλαφρο τόνο. Συχνή η χρήση της «ατάκας» που δεν επιτρέπει στον αναγνώστη να μην χαμογελάσει. Όπου όμως χρειαστεί, ο συγγραφέας γίνεται σοβαρός, μεταδίδει αγωνία και δημιουργεί στιγμές πόνου. Το μεταφυσικό στοιχείο λαμβάνει καίριο ρόλο στην υπόθεση, καθώς μέσω των ονείρων το σκηνικό μεταβιβάζεται σε μια άλλη διάσταση. Μα κάθε επίμαχο σημείο δείχνει την αντίστοιχη ευφυΐα του συγγραφέα, ο οποίος βλέπει και αφουγκράζεται τα πάντα γύρω του και τα χρησιμοποιεί όπου κρίνει πως είναι αναγκαίο. Η περιήγηση στο διάκενο ανάμεσα στον κόσμο των νεκρών και των ζωντανών θυμίζει το καθαρτήριο του Δάντη, αλλά με εντελώς διαφορετική προσέγγιση.

Αυτό το μυθιστόρημα τα έχει όλα. Σατιρίζει την ποιότητα των γνωστών πρωινάδικων, σχολιάζει αυτούς που πηγαίνουν με τα νερά του συστήματος, αυτούς που πασχίζουν να γαντζωθούν στην εξουσία αλλά και αυτούς που έχοντας την ισχύ και τον πλούτο συμπεριφέρονται στους άλλους σα να είναι σκουπίδια.

Αν θα συμπεριλάμβανα στον σχολιασμό μου κάποιο στοιχείο που να μην ταίριαζε στην αισθητική μου, αυτό θα ήταν η έλλειψη αληθοφάνειας σε ορισμένα κρίσιμα σημεία, που η εξέλιξή τους δεν με έπεισε και είχαν μάλλον μια πιο παιδική προσέγγιση. Υπάρχουν επίσης και κάποιες ανακρίβειες, όπου δεν συμβαδίζει η ημερομηνία με την πραγματικότητα, αλλά αυτές είναι αμελητέες.

Γεγονός είναι πως ο Βαγγέλης Νάστος έχει όλα τα εφόδια να γίνει ένας πολύ καλός συγγραφέας. Φρεσκάδα, αυτοπεποίθηση, εξυπνάδα και καθαρό μυαλό. Κλείνοντας θέλω να συμπληρώσω πως μου άρεσε η χρήση αρκετών βιογραφικών του στοιχείων αλλά και η αναφορά σε όλες αυτές τις περιοχές της Θεσσαλονίκης, που τις γνωρίζω κυριολεκτικά σπιθαμή προς σπιθαμή και έκανε την ανάγνωσή μου πιο ευχάριστη. Λοιπόν, Βαγγέλη Νάστο με χαρά θα περιμένουμε την συγγραφική σου συνέχεια…



Αλέξανδρος Ακριτίδης
Λογοτέχνης - Απόφοιτος Ανθρωπιστικών Σπουδών

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Είπαν για το βιβλίο...


Ζωή Αλληλόμη:

Ξεκίνησα σήμερα να διαβάζω το βιβλίο και μέσα σε 2 ώρες έχω ήδη διαβάσει τα 4 πρώτα κεφάλαια. Οφείλω να ομολογήσω οτι έχω ενθουσιαστεί και συγκινηθεί ταυτόχρονα... Με την εξυπνάδα σου, έπλασες μια φανταστική και τόσο όμορφη ιστορία... Έχεις τρομερό ταλέντο!! Δεν με εκπλήσσει βέβαια αυτό που διαβάζω, γιατί δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από εσένα!!! Είναι πραγματικά ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα κι ανυπομονώ να μάθω την συνέχεια....! Ελπίζω να'χει τεράστια επιτυχία αυτή η απόπειρά σου άν και γι'αυτό είμαι σχεδόν σίγουρη!!!

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Είπαν για το βιβλίο...


Νίκος Κούτσικος:


Μπράβο, μπράβο, μπράβο! Το τελείωσα και πραγματικά είναι τέλειο! Ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτά των "μεγάλων εκδοτικών οίκων". Εύγε ρε Βάγγο! Δεν έχω λόγια. Ωραία γραφή, ολοκληρωμένη ιστορία, φανταστική γραφή, ένταση, τα κλασικά χαζοαστειάκια σου, είναι απλά Σούπερ! Δεν έχω άλλα να πω. Φιλαράκι μου, απλά περιμένουμε το σενάριό του για την ταινία και φυσικά...το επόμενο!

Είπαν για το βιβλίο...

Φανή Ζαφειρίδου:


Χθες βράδυ τελειωσα το βιβλιο σου...10000000 συγχαρητήρια!! Μου άρεσε πολύ η ιστορία, η πλοκή, το θέμα..Μου άρεσε επίσης που χρησιμοποίησες το Αμύνταιο και τη Φλώρινα... Με κράτησε "στην τσίτα" το μυθιστόρημα...κι ειδικότερα το 2ο μέρος!

Θα ήθελα πάντως (εντελώς προσωπική άποψη) να έδινες λίγο χρόνο και χώρο παραπάνω στην ανάπτυξη της σχέσης των δύο ηρώων για να καταλάβουμε για ποιο λόγο η Χριστίνα ήταν τόσο σημαντική για τον Νίκο!!! Ανυπομονώ για το επόμενο!!!